Weerstand kennen we allemaal wel. Bij onszelf, maar ook bij anderen in gesprek. Er kunnen allerlei factoren meespelen waarom iemand weerstand kan ervaren. Denk bijvoorbeeld aan verlies aan controle, verandering, want verandering verstoort bij veel mensen het gevoel dat ze zelf de controle hebben, teveel onzekerheid, gezichtsverlies, zorgen over of ze het wel kunnen en gevoelens uit het verleden kunnen meespelen.
De angel eruit halen:
Op die laatste wil ik graag ingaan. Als je namelijk merkt dat gevoelens uit het verleden een grote rol spelen in de weerstand en dan doel ik vooral de eerdere ervaringen met hulpverlening, dan is het extra belangrijk om daarbij stil te staan. Ik zeg ‘extra’ belangrijk, omdat het namelijk sowieso al het advies is om duidelijk te krijgen hoe men tegen hulpverlening aan kijkt. Als je dat namelijk in je gesprek helder krijgt dan creëer je voor jezelf dus ook de gelegenheid om tijdens dat gesprek de angel uit deze weerstand te halen.
Verwachtingen helder:
Het kan namelijk zijn dat mensen al goed bekend zijn met hulpverlening en dat zij daar negatieve associaties mee hebben. Door stil te staan bij de ervaringen die zij hebben creëer je voor jezelf de gelegenheid om extra uit te leggen wat jouw doel is (wat wil je voorkomen, wat gun je ze?). Een andere bijkomstigheid om hierbij stil te staan is dat je verwachtingen helder kan schetsen. Wat hadden zij eerder verwacht van de hulpverlening? Waarin zijn deze verwachtingen vervuld en waarin zijn zij teleurgesteld. Zo kan je ontdekken wat het is wat wel en niet gewerkt heeft.
Openheid en transparantie:
Door te weten wat het is waar ze tegenaan gelopen zijn in eerdere hulpverlening kan je duidelijk maken wat jouw intentie is en wat het is wat ervoor nodig is om die neer te kunnen zetten. Denk hierbij aan het volgende: ‘Ik wil heel graag dat jouw komende ervaring met hulpverlening anders voor je gaat zijn dan wat je eerder hebt meegemaakt. Wat daarvoor belangrijk is, is dat we open kunnen blijven communiceren over wat er wel en wat er niet werkt. Daarvoor is het van belang dat ik open en transparant naar jou ben. Ik zal zeggen wat ik doe en doen wat ik zeg. Wat ik van jou nodig heb is dat jij ook open en transparant naar mij bent. (open en transparant zijn containerbegrippen, dus dat is ook belangrijk om daarna nog te duiden. Hoe je dat doet lees je hier)
Wees zelf ook een positieve hulpverleningservaring
Het hoeft natuurlijk niet zo te zijn dat er altijd een negatieve hulpverleningservaring aan vooraf gaat. Het kan zijn dat jij de eerste ervaring van iemand bent. En wat je dan wilt doen is zorgen dat ze vertrouwen krijgen én hóuden in de hulpverlening. Dat is één van de belangrijkste pijlers. Dus wees je ervan bewust dat hoe positiever zij terugkijken op jullie contact, hoe groter de kans van slagen later in de hulpverlening zal zijn. Zeker met betrekking tot het openstaan voor hulpverlening. Hoe je dit doet? Zeggen wat je doet, doen wat je zegt. Open en transparant zijn. Stilstaan bij de belevingswereld van de ander.